با توجه به کنگره بعدی IPA که در ژوئیه سال 2021 بصورت آنلاین و با موضوع "کودک در ابعاد مختلف" برگزار می شود ، تیم IPA می خواهد از طریق یک سری وبینار مقدماتی با موضوع "Infantile" ، اعضا را برای تمدید ارتباطات و مبادلات خود دعوت کند.
شیرخوارگی در دوران ما
بارگیری مقاله: کریستین آنزیو-پرمیرور, کلارا نماس و ماسیمو ویگنا تاگلیانتی
یک روش معمول برای برانگیختن شیرخوارگاه این است که به آنچه در فرم های استعاره ای و نمادین بالقوه مناسب برای یادآوری بیان می شود ، نگاه کنید. همچنین تکرار نوزادی که در تجزیه و تحلیل با کودکان مانند بزرگسالان مشاهده می شود ، مکرراً است ، از نظر آنچه نتوانسته اند هیچ بیان نمادینی پیدا کنند. در این حالت ، ما به تأثیرات ، احساسات ، تجربیات بدنی که نمی توانند راهی برای سکونت در روان فردی که با این وجود آنها را تجربه یا تجربه کرده است ، می رسانیم.
این تجربیات را نمی توان کلامی کرد یا به خاطر سپرد و در یک حالت نه نمادین بلکه تحت اللفظی ظاهر می شود و یا به درمان بازمی گردد. بنابراین در روابط با تحلیلگر ، مطلوب استقرار یا بازگشت نوزاد از طریق انتقال ، است که چیزی از این تجربه روانی شکل می گیرد ، و از طریق روان و بدن این تحلیلگر که پیشنهاد ساخت و سازها را دارد ، شکل می گیرد (فروید ، 1937) ) مسیر دیگر مربوط به راه ملاقات نوزاد با کودک یا بیماران بزرگسال او به مسئله ارتباط اولیه با تصورات مادرانه از زمان های اصلی گذشته اما نه منسوخ اشاره دارد. (کلاین ، وینیکات ، بیون)
چه چیزی از شیرخوارگی در درون عملکرد روانی همه باقی مانده است؟
چگونه این بخش گذشته ما از بین رفته و منسوخ نشده است؟
چه جایگاهی در عمل روانکاوی در زمان خود حفظ می کنیم؟
قابلیت رویاپردازی ، بین رگرسیون و سازماندهی مجدد ، خلاقیت کاوش ، بین سرزمین های شناخته شده و ناشناخته ، لذت شدید مرتبط با جنسیت نوزادی ، آسیب پذیری خودشیفتگی همراه با توهم ، امروزه چگونه مورد توجه قرار می گیرند؟
نوزاد در کودکان و بزرگسالان در دوران ما: به نظر می رسد سهم چنین تأملی ، از آنچه این گزاره در بر دارد ، قلب هویت ما به عنوان روانکاو را لمس می کند.
برای افتتاح این بحث پیچیده و بسیار مهم ، ما از کریستین آنزیو-پرمیرور (آمریکای شمالی) ، کلارا نماس (آمریکای لاتین) و ماسیمو ویگنا تاگلیانتی (اروپا) دعوت کردیم تا پانورامایی از ایده ها و شیوه های مربوط به دوران نوزادی ما را به ما ارائه دهند.
دکتر کلارا نماس. یک تحلیلگر آموزش و نظارت از انجمن روانکاوی بوینس آیرس (APdeBA) ، روانکاو کودک و نوجوان ، عضو FEPAL و عضو کمیته IPA چین ، کمیته برنامه ریزی آسیا و اقیانوسیه (APPC) و رئیس 52 امریکای لاتین است. IPA Congress: The Infantile: این ابعاد مختلف است. او یک عمل خصوصی تمام وقت در بوینس آیرس را حفظ می کند و معاون رئیس جمهور و دبیر علمی APdeBA بود. وی مقالات زیادی در زمینه اخلاق ، نظریه روانکاوی و روش بالینی در کار با بیماران نوجوان منتشر کرده است. او در حال حاضر در آموزش مداوم در سمینارهای مربوط به تحولات کلینیان ، آموزش ایده های مالتزر شرکت می کند و گروهی از همکاران جوان را در زمینه پروژه تحلیلگر اداره می کند. وی همچنین در کارگروه روشهای بالینی تطبیقی آمریکای لاتین شرکت دارد.
کریستین آنزیو-پرمیرور روانپزشک و روانکاو بزرگسالان و کودکان است. وی عضو Société Psychanalytique de Paris و در انستیتوی روانکاوی نیویورک است ، وی عضو هیئت علمی مرکز روانکاوی دانشگاه کلمبیا است ، جایی که وی برنامه آموزش والدین و نوزادان را هدایت می کند. وی "فرایند نمایندگی در اوایل کودکی" ، "حمله به ارتباط والدین کودکان آشفته جوان" ، "کاوش روانکاوی بدن در روانکاوی امروز" ، به زبان فرانسه در مورد بازی در روان درمانی کودک و مداخلات روانکاوی با والدین و نوزادان.
ماسیمو ویگنا-تاگلیانتی یک روانپزشک متخصص اعصاب و روان است. وی عضو كامل انجمن روانكاوی ایتالیا و انجمن بین المللی روانكاوی ، تحلیلگر آموزش و نظارت ، كارشناس تجزیه و تحلیل كودكان و نوجوانان و كرسی علمی انجمن روانكاوی ایتالیا است. وی همچنین استاد راهنمای روانپزشکی کودک و بزرگسال در دانشگاه اوستا است. وی به ویژه به کارهای بالینی و نوشتارهای خود به پویایی انتقال / ضد انتقال و بیش از هر چیز به پدیده های وارونگی نقش و همچنین معنای کنش ها و بازی در روانکاوی علاقه مند است.