با اندوه اعلام می کنیم که دکتر رابرت والرشتاین، روانکاو بزرگ و رئیس سابق انجمن بین المللی انرژی در عصر روز جمعه 19 دسامبر، در کمال آرامش، عصر در سن 94 سالگی درگذشت.

با درگذشت او، ما یک روانکاو بزرگ و یک شخصیت بسیار مهم در تاریخ روانکاوی و سازمان خود را از دست دادیم.

سایر همکاران در زمان مناسب در مورد مشارکت های علمی و حرفه سازمانی معتبر او، که در سال 1949 در کلینیک توپکا با کارل منینگر، یکی از استادان "دوست مهربان" که او به عنوان معلمان اصلی خود تصدیق می کرد (دیگری اریک اریکسون بود) گزارش خواهند داد. ).

من فقط می خواهم در اینجا با تشکر صمیمانه به اهمیت او برای بسیاری از تحلیلگران جوان در سراسر جهان اشاره کنم، زیرا او به عنوان رئیس انجمن بین المللی روانکاوی با قدرتی آرام از شأن روانکاوی و ایده یک زمینه روانکاوی مشترک حمایت کرد. در جامعه IPA ما

من مانند بسیاری دیگر، دیدگاه نوآورانه، شجاعت و روش بسیار مدنی، دموکراتیک، اما در عین حال قاطعانه او را برای بحث در مورد این موضوعات با سایر تحلیلگران مشهور و سنتی که همیشه این ایده ها را نداشتند، تحسین کردم.

به نظر من، او بنیان‌گذار یک فرهنگ روانکاوی واقعا بین‌المللی بود که می‌توانست غنا و تنوع مکاتب زیادی را که در یک قرن روانکاوی در کشورهای بسیاری رشد کرده بودند، بشناسد.

هنگامی که من به عنوان رئیس IPA انتخاب شدم، دکتر والرشتاین با مهربانی به من نامه نوشت و به گرمی توصیه کرد که مراقب IPA باشم، به گونه ای که عشق واقعی او را به انجمن ما آشکار کرد، و من برای این مکمل، بسیار شخصی، متاثر و افتخار کردم. دستوری - که با همکاران زیادی در میان گذاشته شود - که از او دریافت کردم.

فکر می‌کنم می‌توانیم با احترام و سپاسگزاری با دکتر والرشتاین خداحافظی کنیم و جایگاه شایسته‌اش را در تاریخ روانکاوی به او بدهیم.

استفانو بولونینی

رئیس IPA

در پاسخ به این پیام، تعدادی ادای احترام از افرادی که دکتر والرشتاین را می‌شناختند دریافت کردیم که منتخبی از آنها در زیر آمده است:

هوارد بی لوین: او مبتکر، خلاق، محقق واقعی و نجیب زاده بود. ما می‌توانیم به تمام دستاوردهای او افتخار کنیم، زندگی و کمک‌های فراوان او را جشن بگیریم و از تمام کارهایی که او برای باز کردن روانکاوی و کمک به ایجاد یک گفتگوی بین منطقه‌ای واقعا سازنده در داخل IPA انجام داد، قدردانی کنیم. او دلتنگ خواهد شد.»

مورین مورفی: همین دو هفته پیش، من این افتخار و افتخار را داشتم که در اولین فیلم/مصاحبه درباره باب شرکت کنم. باب در بهترین حالتش بود - به عنوان قهرمان بلامنازع روانکاوی... من احساس کردم، مثل زمانی که در کنار باب بودم، الهام گرفتم، به چالش کشیدم و به بخشی از میراث او افتخار کردم.

روگرو لوی: «از دست دادن همکار، مردی با موقعیت والرشتاین واقعاً غم انگیز است. اما، در عین حال، می‌توانیم به داشتن روانکاو (مانند رابرت) افتخار کنیم. تلاش های او برای ادغام و دموکراسی سازی باید تعالی یابد. ”

کلودیو ایزیریک – این واقعاً یک لحظه غم انگیز برای روانکاوی و برای IPA است. باب از زمانی که روانپزشک جوانی بودم و برای اولین بار با او ملاقات کردم، یک متفکر بزرگ، یک رئیس جمهور بزرگ، یک نمونه و یک حضور الهام بخش بزرگ برای من بود. و در طول حرفه تحلیلی من همینطور باقی ماند".

بئاتریس د لئون دی برناردی: "بسیاری از تحلیل گران از مناطق مختلف نسبت به والرشتاین و مشارکت های او که به دنبال احترام به تنوع تفکر روانکاوانه همزمان با وحدت رشته ما بوده اند، قدردانی عمیقی دارند. کمک های درخشان او همچنین نشان دهنده فروتنی نسبت به دانش بود.»

نانسی جولیا چودورو: با باب والرشتاین، حتی اگر می‌توان تمام مشارکت‌های شگفت‌انگیز، تحقیقات، نهادی، بالینی، اداره یک بخش عمده روان‌پزشکی، نوشتن را نام برد، چیزی که انتقال آن بسیار سخت‌تر است... در واقع یک صداقت و سخاوت فراگیر است.

چارلز هانلی: "استعدادی که من در او بیشتر تحسین کردم، توانایی او در پایان یک کنفرانس چند روزه، در خلاصه کردن مختصر نکات اساسی از کمک های سخنرانان مختلف در جریان بحث های پیچیده و گاه مخالف بود که به همه ما ارائه می دهد. مروری مفید برای تأمل بیشتر.»

اتو اف کرنبرگ "وضوح و دقت تفکر، ملایمت و صمیمیت او روابط شخصی و همچنین سبک رهبری او را مشخص می کرد. او اولین کسی بود که اهمیت اساسی جهت گیری مجدد به دانشگاه را برای آینده علم روانکاوی تشخیص داد.