آن ماری سندلر، 1925-2018
آن ماری سندلر در 25 جولای درگذشت. ما پیشگامی را در روانکاوی کودک از دست دادیم و برای بسیاری از ما یک دوست و یک مربی.
آن ماری سندلر در دسامبر 1925 در ژنو در خانواده‌ای به دنیا آمد که برای کمک به یهودیان برای عبور از مرز در طول جنگ جهانی دوم شناخته شده بود. او در یکی از تحقیقات او برای یونسکو در مورد مفهوم رشد کودکان از وطن و بیگانگی شرکت کرد. سپس به لندن نقل مکان کرد و در سال 1950 به عنوان تحلیلگر کودک در کلینیک همپستد و در سال 1965 به عنوان روانکاو در انجمن روانکاوی بریتانیا آموزش دید.
او در کلینیک همپستد روی پروژه ای کار کرد که در سال 1954 توسط آنا فروید برای گروهی از کودکان نابینای مادرزادی راه اندازی شد. علاوه بر راه اندازی مهدکودک برای کودکان نابینا، کارکنان جستجوگر به درمان تحلیلی این کودکان پرداختند، رشد آنها را با مادرانشان در میان گذاشتند و آنها را در خانه هایشان ملاقات کردند. آن ماری مشاهداتی را که ثبت کرده بودند منتشر کرد.
او با جوزف سندلر، بیوه ای که دختری بسیار جوان داشت آشنا شد. او با او ازدواج کرد و با هم خانواده ای متشکل از سه فرزند را تشکیل دادند. آنا فروید سندلرها را برای قرار گرفتن در رأس کلینیک همپستد - که به مرکز آنا فروید تبدیل شد - انتخاب کرد، اولین مرکز روانکاوی کودک برای تحقیقات مشاهده‌ای، آموزش و یادگیری، یک مرکز معروف برای آموزش غنی و سخت‌گیرانه‌اش. کلینیک سلامت روان ارائه دهنده آموزش، راهنمایی و پژوهش. علاوه بر درمان کودکان، درمان همزمان مادر و کودک نیز با کلینیک برای نوزادان و کودکان نوپا در آنجا ایجاد شده است.
آن ماری به همراه جوزف سندلر تعدادی مقاله مهم منتشر کرد که در آنها مفاهیم اساسی روانکاوی را مرور کردند. "اشیاء داخلی بازبینی شده" (کارناک 1998) پروژه ای استادانه از ادغام مشارکت آنها در نظریه و عمل روانکاوی در طول سالیان متمادی است، ادغام نظریه محرکه با نظریه روابط ابژه که بر محوریت حالات عاطفی برای درک انتقال و انتقال متقابل تاکید دارد. فرآیند تحلیلی
آن ماری بر نظارت حساس انتقال و انتقال متقابل به منظور ارزیابی سطح عملکرد بیمارانش تاکید کرد. درک عمیق او از ماهیت انسان و "کودک درون" بیمارش در روش او برای تمرین روانکاوی بیان شد: او بر نقشی که احساس خوشبختی در تنظیم عملکرد ذهنی ایفا می کند تأکید کرد.
در سال 1983 به عنوان رئیس فدراسیون روانکاوی اروپا انتخاب شد. پس از کار سختی که با ریموند دو سوسور برای بازسازی و ادغام مجدد جامعه آلمان در IPA انجام شد، او موفق شد پیوندهای قوی بین جوامع روانکاوان ایجاد کند.
در سال 1990 به عنوان رئیس انجمن روانکاوی بریتانیا انتخاب شد و در سال 1993 به عنوان نایب رئیس انجمن بین المللی روانکاوی انتخاب شد. او همچنین از سال 1993 تا 1996 مدیر مرکز آنا فروید بود.
در سال 1997، پس از مشکلات فراوان، او در ایجاد کمیته روانکاوی کودک و نوجوان (COCAP) در داخل IPA مشارکت کرد. این گام بسیار مهمی برای شناخت و توسعه تحلیل کودک در جوامع روانکاوی در سراسر جهان بود. به لطف انرژی او، پس از مشاجرات و دعواهای فراوان، تحلیل کودک اکنون در اکثر آموزش های تحلیلی ادغام شده است.
او در سال 1998 جایزه معتبر سیگورنی را برای دستاوردهای برجسته در روانکاوی دریافت کرد.
آموزش یکپارچه کودک و بزرگسال (ITC) که توسط ویرجینیا اونگار ترویج می شود، در تداوم مستقیم ایده های آن ماری سندلر است.
همه ما عمیقاً مدیون آن ماری سندلر هستیم که به طور مداوم دانش و اشتیاق خود را برای کودکان و خانواده های آنها با نسل های زیادی از روانکاوان به اشتراک گذاشته است. همه ما سوگوار از دست دادن او و آنچه او سخاوتمندانه به همه ما بخشیده است خواهیم بود.
از طرف تیم COCAP:
کریستین آنزیو-پرمرور و فلورانس گیگنارد
اوت 1، 2018