عنوان سری: ذهن کودکان در خط آتش
عنوان مقاله: روی پاکت‌ها و فضاهای روانی برای کودکان خردسال در طول همه‌گیری
نویسنده: کریستین آنزیو پرمرو
ما تقریباً 2 سال است که به جدی ترین بحران بهداشت جهانی زندگی خود وارد شده ایم. بزرگسالان ترس از مرگ، هرج و مرج در زندگی حرفه ای و اجتماعی خود و سوگواری از دست دادن دوستان و خانواده خود را تجربه می کنند. به نظر می رسد تصمیمات غیرمنطقی، انفجارهای عاطفی و خشونت تخلیه این استرس بیش از حد باشد. اما نوزادان و کودکان چه چیزی را تجربه می کنند؟
تداوم تروما، بیماری همه گیر، و سردرگمی رویدادها، چیزی را به وجود می آورد که آندره گرین، تحلیلگر فرانسوی، آن را قطع ارتباط بین اروس و تاناتوس می نامد. از این رو، دفاع های اولیه فعال می شوند. ما بیرونی‌سازی، فرافکنی و انکار را مشاهده می‌کنیم، یعنی جابجایی یک رنج روانی به دیگری را که نمی‌توان از آن عبور کرد. کناره گیری عاطفی و اجتناب از تماس در حالت هوشیاری بالا از دیگر ویژگی های این موقعیت هاست.
شیوع جهانی افسردگی و اضطراب در کودکان و نوجوانان در طول کووید-190 دو برابر شده است.
زمان آن فرا رسیده است که از ابتدای زندگی سلامت روان را ارتقاء دهیم، از والدین و نوزادان حمایت کنیم، در حالی که آنها مغزی جدید و یک من جوان می سازند که نه تنها می تواند فکر کند، بلکه می تواند اضطراب ها را نیز مدیریت کند. هنگامی که ارتباط در حال از بین رفتن است، روانکاوان در استفاده از آگاهی خود از تأثیرات خود برای حفظ ارتباط و لذت از با هم بودن خوب هستند. بازیگوشی در خطر است. روانکاوان کسانی هستند که جوهر خلاقیت لیبیدینی را می دانند.
به نظر می‌رسد که نوزادان بدشان نمی‌آید که به مادر نقاب‌دارشان نگاه کنند، اما اگر مادر به چهره‌شان پاسخ ندهد، مانند آزمایش صورت ساکن، بدشان می‌آید.
اد ترونیک از تحقیقات معروف خود برای مقایسه واکنش‌های نوزاد هنگام قطع ارتباط مادر با واکنش‌هایی که مادر از ماسک استفاده می‌کند، استفاده کرده است. مادران نقابدار با استفاده از چشم‌ها، صدا و تماس بدنی خود به شیوه‌های مختلف هماهنگی و ارتباط خود را با نوزادشان بیان می‌کنند. نوزادان به خوبی به والدین نقابدار خود واکنش نشان می دهند و لبخند آنها را زیر ماسک احساس می کنند. (دیدن
تصویری)
کودکان نوپا بیش از حد چسبنده بوده اند و فشار زیادی بر والدین خود وارد می کنند. هر چه بیشتر آنها توسط والدین خسته کنار گذاشته شده باشند، بیشتر به آرامش نیاز داشتند. کودک وقتی احساس بی نظمی می کند به دنبال تماس فیزیکی است، در حالی که مادر اشتیاق فضا دارد. نزدیک بودن از نظر جسمی از نظر رشد برای کودک خردسال مناسب است. عملکرد تماس فیزیکی برای نوزادان ایجاد یک دلبستگی ایمن و شکل‌گیری احساس خود است. تماس فیزیکی بسیار آرام بخش است. تماس بدنی نه تنها ارتباط است، بلکه یک خط کشی است، زیرا وقتی در ارتباط نزدیک با یک چهره آینه ای هستید، احساس می کنید که مالک بدن و احساسات خود هستید.
برای برخی از کودکان لذت بخش بود که زمان بیشتری را با والدین خود در طول قرنطینه به اشتراک بگذارند. اما خطر ایجاد نوعی رکود میل جنسی با افزایش خصومت و خواسته های ارضا نشده از سوی والدین غیرقابل دسترس بود.
دختر 6 ساله ای با عصبانیت شدید و جیغ می زد که پدر و مادرش را شوکه کرد. به نظر من او دختری کاملاً زودرس به نظر می رسید، اما به شدت از والدینی که در خانه مشغول بودند و نمی توانند از برادر کوچکش مراقبت کنند، شوکه شده بود، کودک نوپایی که همیشه به نزدیکی نیاز دارد. دختر پر از خشم سعی کرده است زندگی مادرش را به یک بی نظمی کامل تبدیل کند. چند جلسه روی صفحه به تغییر کمک کرد. او گزارش داد که در جایی که ویروس به والدینش حمله می کند کابوس می بیند. من در مورد عصبانیت او صحبت کردم و او تصویری ترسناک از ویروسی کشید که از بی پناه کردن خانواده اش لذت می برد. (نقاشی را ببینید)
این دختر شگفت انگیز در جلسات FaceTime علاقه جدیدی به فضاها پیدا کرد که چگونه اتاق های مختلف آپارتمان اجازه حریم خصوصی یا صمیمیت را نمی دهد. در حالی که من در یک اتاق خفگی کوچک بازی می‌کردم، او فضاهای مخفی زیادی را کشف کرد که می‌توانست با خواندن، رویاپردازی، پسرفت و خلاقیت، زمان خود را تنها بگذراند: راز مشترک ما را "حباب" نامید، فضای مشترکی که ما داشتیم. با هم در دنیای مجازی ما پاکت نامه ای ایجاد کردیم که حس پیچیده شدن در ذهن یکدیگر را، مانند یک پوست، می دهد.
فاجعه اجتماعی یک آسیب خودشیفتگی ایجاد می کند که تعادل بین غریبگی دوست و دیگری بودن کامل را برهم می زند، منبعی از اضطراب آزاردهنده، عدم همبستگی. انزوا درماندگی و آسیب پذیری را فعال می کند و احساس بیهودگی و بی فایده بودن را به عنوان بی اعتمادی و پرخاشگری برمی انگیزد. ویروس به عنوان یک دشمن نامرئی - نمایشی که در یک شکاف بدوی بین خوب و بد به دیگران جابجا شده است که منجر به تحریف شناختی می شود. سبک ناکافی مقابله وقتی که بسیاری در حالت سوگواری هستند. انتقال ضعیف میل جنسی به روابط با دیگران باعث از بین رفتن همدلی می شود. ایجاد فضاهای جدید، حتی روی صفحه نمایش در طول جلسات، راهی برای پاسخ به اشتیاق برای روش های جدید ملاقات و درک احساسات متضاد و احساسات پیچیده است. این به برخی از اصول اولیه رشد مانند استعاره از یک پاکت روانی مربوط می شود: پیچیده شدن در فضای مادری، پوست فیزیکی و همچنین ذهنی.
ما در طول همه‌گیری در بزرگسالان و کودکان و به‌ویژه در نوجوانان، موارد مهار، تحریک و پسرفت را به دلیل عدم لمس و ترس از لمس مشاهده کردیم. برخی بیشتر در سمت قهقرایی بودند و با چسبیدن منفعلانه به یکدیگر، خوردن، نوشیدن و کشیدن سیگار به دنبال فضای مادرانه استعاری بودند، که همه اینها ارضای شفاهی هستند که تسکین کوتاهی را به همراه دارند. تمایلات جنسی نوزادان در والدین و کودکان به عنوان منبع داخلی به اشتراک گذاشته شد. کار بر روی صفحه نمایش ابزار فوق العاده ای برای بازیگوشی با تخیل به کار گرفته شده برای مقابله با کمبود بدن واقعی بود. حفظ سرزندگی، در توانایی های شهوانی و تهاجمی، حتی در زمان اندوه، از استعاره هایی استفاده می کرد، با کلماتی که حس لامسه را حفظ می کرد.
Tronick, E., & Snidman, N. واکنش کودکان به استفاده یا عدم استفاده از ماسک توسط مادران در طول تعاملات چهره به چهره. موجود در SSRN 3899140.