ادای احترام به دانیل ویدلوچر

1929 - 2021

• به Cláudio Laks Eizrik بروید، گذشته رئیس IPA
• به Dominique Suchet بروید، رئیس انجمن روانکاوی فرانسه (APF)
• به ماریلیا آیزنشتاین برویدعضو انجمن روانکاوی پاریس

کلادیو لاکس ایزیریک

در 15 دسامبر، پیامی از ماریلیا آیزنشتاین دریافت کردم که به من اطلاع داد دوست عزیزمان و رئیس سابق IPA، دانیل ویدلوچر درگذشته است. این خبر ناراحت کننده ای برای خانواده و بسیاری از دوستانش در سراسر جهان، برای روانکاوی و برای IPA بود.

دانیل ویدلوخر در سال 1929 در پاریس به دنیا آمد، شهری که تمام عمر خود را در آن گذراند، در آنجا تحصیل کرد، روانپزشک، استاد برجسته روانپزشکی، محقق، روانکاو و عضو فعال جنبش روانکاوی در فرانسه و اروپا شد. . او یکی از معتبرترین متفکران روانکاوان در سطح بین‌المللی و نویسنده کتاب‌های بسیاری بود که طیف وسیعی از علایق او را نشان می‌دهد. از جمله «هویت روانکاو» (با ادوارد جوزف)، «جنسیت و دلبستگی کودکانه»، «فروید و مشکلات دگرگونی»، «عملیات مدل‌های freudiens»، «روان‌کاوان ذخیره‌کننده؟» و "Comment on Devient Psychanalyste..Et Comment on le Reste".

دانیل پس از تصرف ریاست انجمن روانکاوی فرانسه (APF) و فدراسیون روانکاوی اروپا (EPF) و چندین سال دبیرکلی IPA (در ریاست سرژ لبوویچی) و همچنین ریاست چندین کمیته Widlocher به عنوان رئیس IPA برای دوره 2001-2005 انتخاب شد. 

ویدلوچر در طول دوره مسئولیت خود گامی تعیین کننده برای شروع بحث در مورد مدل های آموزش تحلیلی برداشت، با مقاومت شدید، اما همچنین حمایت مداوم. او یادداشتی نوشت و به مقامات IPA داد تا بتوانند اظهار نظر کنند و همچنین برای بررسی موضوع و تحریک اصل انعطاف پذیری با بسیاری از اعضای IPA شروع به برخورد خصوصی کرد. من هنوز شوک اولیه حاصل از این یادداشت را به یاد دارم، اما تاثیر مثبت آن در دراز مدت. دو سال دیگر بحث های طولانی و داغ طول کشید تا هیئت مدیره در دولت من رسماً سه مدل فعلی آموزش تحلیلی موجود را در سال 2007 تصویب کند.

به نظر من، سه دستاورد بسیار مهم دیگر دوره او عبارت بودند از: 1. تقسیم تحقیقات روانکاوانه به دو حوزه اصلی، مطالعات تجربی و کمی موجود، و حوزه جدید، در مورد تأمل تاریخی و مفهومی، که دامنه و دامنه را گسترش داد و تامین مالی پروژه های تحقیقاتی؛ 2. ایجاد مراکز مرتبط با IPA، در سراسر جهان، برای گروه های علاقه مند به روانکاوی، که ممکن است شامل روانکاوان باشد یا نباشد، و ممکن است قصد تکامل به سمت تبدیل شدن به یک گروه مطالعاتی IPA را داشته باشند یا نداشته باشند. تأسیس مراکز متحد IPA یک ابتکار بسیار موفق بود که در بسیاری از نقاط رشد کرد و همچنان فعالانه به کار خود ادامه می دهد. 3. ایجاد DPPT (توسعه تمرین و آموزش روانکاوی)، پس از پیشنهاد دونالد کمپل، دبیرکل وقت IPA، برنامه ای با هدف انتخاب و تأمین مالی پروژه ها از سه منطقه برای مطالعه و تحریک اقدامات با هدف بهبود. آموزش و تمرین تحلیلی، که نتایج بسیار مثبتی را به همراه داشت.

علیرغم اینکه دانیل ویدلوچر را برای سال‌ها قبل از سال 2003 می‌شناختم، تنها پس از انتخاب شدن به‌عنوان رئیس منتخب IPA، فرصت همکاری نزدیک با او را برای دو سال آینده داشتم. دانیال راه رهبری خاصی داشت: بسیار گوش می کرد، برای نظرات و پیشنهادات دعوت می کرد و با موضعی ملایم اما قاطع می توانست نظرات خود را حفظ کند، اما همیشه برای تصمیم گیری با در نظر گرفتن دیدگاه های مختلف باز بود. 
او در علوم انسانی و همچنین روانکاوی روشنفکری ماهر بود و شوخ طبعی بسیار ظریفی داشت. با صرف زمان زیادی در جلسات مشترک و همچنین در گفتگوهای خصوصی، مشخص بود که صبر او حدی دارد و او می‌دانست که چگونه در مواقع لزوم به وضوح خط بکشد. 
پس از سال 2005، ما چندین بار ملاقات کردیم و همیشه لذت بخش بود که مدتی را با او سپری کنیم، به تبادل نظر و شنیدن پیشنهادات خردمندانه او بپردازیم. من او را خیلی دوست داشتم و از دوستی او سپاسگزارم.

دانیل ویدلوچر مردی با صداقت، مهربانی، هوش و سخاوت بود و شجاعت رویارویی با انواع موقعیت های دشوار را داشت. او رئیس بزرگ IPA بود و میراثی از خلاقیت، ایده های بدیع و عشق به روانکاوی از خود به جای گذاشت.

ادای احترام به دانیل ویدلوچر (1929-2021)

رئیس انجمن روانکاوی فرانسه (APF)

دانیل ویدلوچر با درگذشت در 14 دسامبر 2021 سوگواری را برای انجمن روانکاوی فرانسه (APF) و فراتر از جامعه روانکاوی بین المللی به همراه داشت.

او یکی از اعضای موسس APF در سال 1964 بود، همراه با ژان لاپلانش (1924-2012)، ژان کلود لاوی (1921-2020)، با دبلیو گرانوف، آر. پوژول، جی.-بی. پونتالیس، دی. لاگاچ، جی. فاوز، دی. آنزیو، وی. اسمیرنوف، جی.-ال. Lang و J. Favez-Boutonnier به سرعت توسط G. Rosolato ملحق شدند. او دو بار به عنوان رئیس آن در سال های 1974 - 1975 و در سال های 2007 - 2008 خدمت کرد. وی در سال 1971 به عنوان عضو اصلی و از سال 2014 عضو افتخاری بود.

او رئیس فدراسیون روانکاوی اروپا (FEP) از سال 1979 تا 1983 و سپس رئیس IPA از سال 2002 تا 2006 بود. او جانشین اتو کرنبرگ و قبل از کلودیو ایزیریک شد.

تحصیل در فلسفه، دکترای مضاعف در پزشکی و روانشناسی، همراه با فرهنگ عالی و علاقه عمیق به هنر، نقاشی، موسیقی، ادبیات تا در طول زندگی حرفه‌ای خود همواره به پرسشی در مورد عملکرد روان انسان توجه داشته باشد. . او مکانیسم‌هایی را بررسی کرد که باعث می‌شود سرنوشت هر انسان منفرد مسیر خود را شکل دهد، که یک نظریه هرگز نمی‌تواند آن را نشان دهد.

روانپزشک در بیمارستان Pitié-Salpêtrière (پاریس) جایی که بعداً رئیس بخش و سپس استاد بازنشسته روانپزشکی در دانشگاه شد، او با روانکاوی با لاکان در انجمن روانکاوی فرانسه (SFP) ملاقات کرد. انتخابی که بر اساس پیشنهاد لاکان برای گشودن حوزه آسیب شناسی روانی و مفاهیم فرویدی به روی سایر زمینه های علوم انسانی هدایت می شود. اما لاکان در سال 1953 با جدایی از انجمن روانکاوی پاریس (SPP) که به دلیل درگیری با مدیر مؤسسه آموزشی (S. Nacht) رئیس آن بود، و با ایجاد SFP (انجمن روانکاوی فرانسوی) در واقعیت آن را خارج از IPA ثبت کرد. رویه ای برای به رسمیت شناختن SFP توسط IPA در نهایت منجر به گسست برخی از اعضای آن با لاکان و انشعاب SFP شد. تحت نام EFP (مکتب فرویدی پاریس) ادامه یافت در حالی که APF در سال 1964 ایجاد شد. در تأسیس APF. اما نه بدون این که کسی بوده باشد که دورترین و طولانی ترین تلاش را برای آشتی، تفاهم و مذاکره انجام داده است تا اختلافات را با هم حفظ کند.

دانیل ویدلوچر در این روحیه باز بودن، ملاقات و گفتگو به تعهد خود به ترویج روانکاوی و آموزش روانکاوان ادامه داد. تمام حرفه او به عنوان استاد روانپزشکی به طور کامل به گروه بیمارستان دانشگاه پیتیه-سالپتریر اختصاص یافته است، جایی که او با دانشجویان بسیاری پایه های آموزش بالینی و روان درمانی را پایه گذاری کرد. او همچنین روانشناسی را در دانشکده ادبیات و علوم انسانی پاریس-نانتر، پاریس-سوربن تدریس کرده است و مدیر آموزشی دیپلم آسیب شناسی روانی در Institut de Paris V. رئیس دانشکده روانشناسان شاغل و انجمن برای روش تحقیق در روانپزشکی. رئیس انجمن روانشناسی و فیزیولوژی روانی در CNRS و مدیر واحد INSERM "آسیب شناسی روانی و فارماکولوژی رفتارها".

اما قبل از هر چیز، دانیل ویدلوچر، روانکاو و پزشک، هرگز از شهادت خود دست برنمی‌دارد که ما نمی‌توانیم مکانیسم‌های فکری زندگی روانی را با مکانیسم‌های عمل روانکاوی یا پویایی نهادی و بدون شک با مکانیسم‌های به اصطلاح شخصی خود مخالفت کنیم. زندگی ما آرمان‌های یکسانی داریم، ریسک‌های مشابهی را می‌پذیریم، کیفیت‌های مشابهی را درگیر می‌کنیم. او مفاهیم فراروان‌شناختی را بررسی کرد و آنها را با پیشرفت‌های حوزه‌های علمی همسایه مقایسه کرد. او غافلگیر کرد، سؤال کرد، مزاحم شد، اما همیشه با بازکردن افق هایی که ما معتقد بودیم که پرونده شنیده می شود، بازتاب ها را غنی می کرد. فراتر از توافق، آیا متقاعد کردن این نکته مهم نبود که یک رویکرد علمی مستلزم بحث و پرسش است و به گفته او، تنها بین رشته‌ای بودن می‌تواند شرایط تغییر را پیش‌بینی کند؟ زیرا در اعماق وجود او بدون شک مسئله تغییر و مقاومت در برابر تغییر است که در کار او وجود دارد. این تغییر برای او قلمروی غیرقابل انکار داشت، آسیب‌شناسی روانی، و تنها باید به عناوین رمان روانکاوانه‌ای که دانیل ویدلوچر راه‌اندازی یا کارگردانی کرد، نگاه کرد: با پیر فدیدا: La revue internationale de psychopathologie (PUF) در 20 شماره از سال 1990. تا سال 1995، با آثاری به زبان انگلیسی و فرانسوی، ابزار کاری سطح بالایی را ارائه می دهد که امکان تبادلات بین المللی و رویارویی های نظری را فراهم می کند. یا عناوین آثار او از زمان Métapsychologie du sens (متا روانشناسی معنا) Ed. PUF 1986، Traité de psychopathologie، PUF، 1994; Nouvelles carte pour la psychanalyse (نقشه های جدید روانکاوی)، Ed. Odile Jacob 1996; Clivage et sexité infantile dans les états limites, Nouveau paradigme pour la psychanalyse? (تفرقه و تمایلات جنسی کودکانه در حالت های مرزی، الگوی جدید برای روانکاوی؟) PUF، 1999; Sexualité infantile et attachement (جنسیت و دلبستگی دوران کودکی)، PUF، 2001; Psychanalyse en dialogu (روانکاوی در گفتگو)، اد. Odile Jacob، 2003; Les psychanalystes savent-ils débattre ? (آیا روانکاوان می دانند چگونه مناظره کنند؟) اد. Odile Jacob، 2008; روانکاوی و روان درمانی (روانکاوی و روان درمانی) ویرایش. ارس، 2008.

بنابراین برای مقابله با جزم گرایی، پرسشی زنده از مفاهیم نظری را ترویج می کند، اما همچنین به پرسشگری زنده از شرایط نهادی که برای انجام مأموریت خود در انتقال روانکاوی به خود می دهیم، می پردازد. دانیل ویدلوچر، درست همانطور که اعتقاد خود را مبنی بر نیاز به تحلیلگران برای پاسخگویی به جامعه بر اساس اصل ایجاد APF با دفاع از عضویت خود در جامعه روانکاوانه بین المللی مطرح کرد، به همین ترتیب به زندگی روانکاوانه بین المللی پرداخت. زمانی که او رئیس APF بود، جلساتی بین جوامع یا بحث‌های میان رشته‌ای را پیشنهاد داد و در عین حال سخت‌ترین مواضع را در مورد شیوه‌های شکل‌گیری در ارتدوکس‌ترین وفاداری فرویدی اتخاذ کرد، و با همین روحیه رئیس فدراسیون اروپایی روانکاوی (FEP) بود. ، رئیس وقت انجمن بین المللی روانکاوی (IPA). او دفاع از دکترین تحلیلی را با ترکیب نگرانی برای کثرت گرایی و رد بی اهمیت جلوه دادن مفاهیم و اعمال ترویج کرد. او آنچه را که می‌توان «تنوع جمع‌شده» مدل‌های آموزشی نامید، بحث کرد. او آغازگر جنبش "سه مدل آموزش" بود که سرانجام در سال 2007 در کنگره برلین به ریاست کلودیو ایزیریک به تصویب رسید. کسانی که در دفتر اجرایی FEP یا IPA با او کار می کردند به "قدرت آرام" او گواهی می دهند، او هرگز آرامش خود را از دست نداد و همیشه حتی در هنگام برخوردهای فکری با دیگران دوستانه و احترام می گذاشت.

با توجه به تمایل مشترک برای رهایی و تعلق روانکاوان، او همچنین از تمایل همکارانی که مایل به تأسیس انجمن های روانکاوی جدید در سراسر جهان یا در فرانسه با انجمن روانکاوی برای تحقیق و آموزش SPRF) بودند، استقبال کرد و از آن حمایت کرد. یک گروه مطالعاتی، قبل از اینکه در سال 4 به عنوان یک شرکت IPA شناخته شود، از گروه 2005 جدا شد.

دانیل ویدلوچر در طول زندگی حرفه‌ای خود از انتقال این ویژگی‌های اساسی دست نکشیده است: تقاضا برای کنجکاوی همراه با رد هر فکر متحدکننده و میل به عمل. پیشنهاد تجسم یافته او به این فکر می کند که روانکاوی که او دوست داشت و ما دوست داریم، هم تئوری است و هم یک عمل ارتباط، یک نظریه و یک عمل برخورد است، از کلمات نترسیم، و تمرین گوش دادن در جایی که یک موضوع بسیار خاص وجود دارد. کاری که او آن را همفکری در خدمت ظهور معنا نامید، این امر به قدری ساده و روشن است که روانکاوانی که آن را دیده اند و کسانی که آن را خواهند خواند، آن را حفظ خواهند کرد.

  
اعتبار عکس پاریس، 28 مارس 1994 © Mélanie Gribinski

Hommage à Daniel Widlöcher (1929-2021) - Dominique Suchet

دانیل ویدلوچر در 14 دسامبر 2021 یک انجمن روانکاوی فرانسه (APF) و یک جامعه بین المللی روانکاوی. 

Il avait été un des membres fondateurs de l'APF en 1964, avec Jean Laplanche (1924-2012), Jean-Claude Lavie (1921-2020), en compagnie de W. Granoff, R. Pujol, J.-B. پونتالیس، دی. لاگاچ، جی. فاوز، دی. آنزیو، وی. اسمیرنوف، جی.-ال. لانگ و جی. فاوز-بوتونیه مجدداً به تندروهای G. Rosolato پیوستند. Il en avait été deux fois président en 1974 et 1975 et en 2007 et 2008. Il en a été membre titulaire en 1971 et membre d'honneur depuis 2014.

Il a été Président de la Fédération européenne de psychanalyse (FEP) از 1979 à 1983 Puis Président de l'IPA de 2002 à 2006. Il ya succédé à Otto Kernberg et a Pédio Claire.

Une formation en philosophie، une du du doktora en Médecine et en psychology, se sont alliés à une grande Culture et un intérêt propond pour l'art, la peinture, la musique, la littérature pour maintenir tout au long de son parcours à unerog l'affût, sur le fonctionnement du psychisme de l'homme. Il a exploré les mécanismes qui font que chaque destin humain singulier dessine un parcours propre, qu'une théorie unike ne peut jamais saisir.

Psychiatre à l'Hôpital de la Pitié-Salpêtrière (پاریس) dont il deviendra plus tard chef de service puis professeur émérite de psychiatrie à l'Université il rencontre la psychanalyse avec Lacan à la Sociététélyse. Un choix guidé par la proposition de Lacan d'ouvrir le champ de la psychopathologie et des concepts freudiens sur tous les autres champs des Sciences humanes. Lacan در سال 1953 در جامعه روانکاوی پاریس (SPP) نمی تواند رئیس جمهور درگیر درگیری باشد و مدیر مؤسسه شکل گیری (S. Nacht)، و خلاقیت SFP (اجتماعی روانی) باشد. ) avait inscrit de fait celle-ci en dehors de l'IPA. Une Procédure de reconnaissance de la SFP par l'IPA conduit finale à la rupture de species de ses membres avec Lacan et à la scission de la SFP avec la création de l'APF en 1964. اصول امپریالیسم از قلمرو دانیل ویدلوچر مشارکت در گسست لاکان، و فعالیت در بنیاد APF. Mais pas sans avoir été celui qui est allé le plus loin, le plus longtemps, pour tenter la conciliation, l'entente et la négociation, pour faire tenir ensemble les différends. 

Dans cet esprit d'ouverture, de rencontre et de talking Daniel Widlöcher a poursuivi son engagement au service de la promotion de la psychanalyse et de la formation des psychanalystes. Toute sa carrière de professeur en psychiatrie a été entièrement dévouée au groupe hospitalo-universitaire Pitié-Salpêtrière où il a fondé, avec de nombreux élèves les bases d'un enseignement psychothérapement clinique. Il a également enseigné la psychologie à la faculté de Lettres et Sciences Humaines de Paris-Nanterre, Paris-Sorbonne et a été Director pédagogique du diplôme de Psycho-Pathologie à l'Institut de Paris V. Président Président de Président de Président de Présidente de Paris. de l'Association pour la methodologie de la recherche en Psychiatrie. رئیس انجمن روانشناسی و فیزیولوژی روانی یا CNRS و مدیر واحد INSERM «آسیب شناسی روانی و داروشناسی ترکیبات». 

Mais d'abord psychanalyste et clinicien Daniel Widlöcher n'a cessé de témoigner que nous ne pouvons pas opposer les mécanismes de pensée de la vie psychique à ceux de la pratique de la psychanalyse ni à ceux des noneticues à à ceux des noneticues àux àux densés de notre vie dite personnelle. روی ya les mêmes idéaux، در y prend les mêmes risques، در y درگیر کردن les mêmes qualités. Il a exploré les مفاهیم metapsychologiques، les a confrontés aux avancées des champs scientifiques voisins. غافلگیر کننده، بازجویی، dérangé mais toujours enrichi les réflexions en ouvrant des horizons quand on croyait que l'affaire était entendue. Au-delà d'un accord، l'important n'était-il pas de convaincre qu'une démarche scientifique passe par des débats, des remises en cause et que, selon lui, seule l'interdisciplinarité permettrait du'ent تغییر. Parce qu'au fond c'est sans doute la question du change et des résistances au changement qui traversent son œuvre. تغییر نامناسب، آسیب شناسی روانی، و ناظر بر عناوین نقدهای روانکاوی که دانیل ویدلوچر در آغاز و کارگردانی :Avec Pierre Fédida : La psychopathiee International en 20 numéros de 1990 à 1995 propose avec des travaux en anglais et en français un instrument de travail de haut niveau permettant des échanges et des onfrontations théoriques internationales ; ou les titres de ses ouvrages depuis Métapsychologie du sens Ed. PUF 1986، Traité de psychopathologie، PUF، 1994; Les nouvelles cartes de la psychanalyse, Ed. Odile Jacob 1996; Clivage et sexité infantile dans les états limites, Nouveau paradigme pour la psychanalyse? PUF، 1999; اطفال جنسی و دلبستگی، PUF، 2001; روانکاوی در گفتگو، اد. Odile Jacob، 2003; Les psychanalystes savent-ils débattre ? اد. Odile Jacob، 2008; ویرایش روانکاوی و روان درمانی ارس، 2008. 

Il promeut une retrogation vivante des conceptions théoriques donc pour s'opposer au dogmatisme, mais aussi une intergation vivante des conditionnelles que nous nous donnons pour assumer notre mission de transmission de la psychanalyse. Daniel Widlöcher de même qu'il a mis sa conviction de la nécessité pour les analystes de rendre compte à une communauté au principe de la création de l'APF en défendant son appartenance à la communauté psychanalytique mê'sag de la communauté de la création de l'APF en defendant son appartenance la vie psychanalytique internationale. Lorsqu'il était president de l'APF il proposait des rencontres entre sociétés ou des talks interdisciplinaires tout en prenant les positions les plus strictes à propos des modalités de la formation dans la fidélité plus freudiene رئیس فدراسیون اروپایی روانکاوی (FEP)، رئیس انجمن بین المللی روانکاوی (IPA). Il ya promu la défense de la doctrine analytique en alliant un souci de pluralisme et un refus de la banalisation des concepts et des pratiques. Il a fait valoir ce qu'on pourrait appeler « une diversité rassemblée » des modèles de formation. Il a été l'initiateur du mouvement des «Trois Modèles de Formation» که در سال 2007 به تصویب رسید در کنگره های برلین، ریاست کلودیو ایزیریک. Ceux qui ont travaillé avec lui dans le bureau exécutif de la FEP ou de l'IPA témoignent de sa «force tranquille»، il ne perdait jamais son calme et restait toujours amène et respectueux de l'autre mêafidées d'autre mêafidées d' .

Attentif au désir conjoint d'émancipation et d'appartenance des psychanalystes il a également accueilli et soutenu le désir de collègues désireux de fonder de nouvelles Associations de psychanalyse par le monde, ou en l'egament accueilli et soutenu le désir de collègues désireux de fonder de nouvelles Associations de psychanalyse par le monde, ou en psychanalyse SPRF) lorsqu'elle s'est constituée en گروه مطالعاتی در سال 2005 از هم گسیخته شد. 

Tout au long de son parcours Daniel Widlöcher n'a cessé de transmettre ces qualités essentielles : l'exigence de la curiosité avec son refus de toute pensée unificatrice, et le desir d'action. Sa proposition incarnée pour penser que la psychanalyse qu'il aimait et que nous aimons est à la fois une théorie et une pratique de la communication, une théorie et une pratique de la rencontre, ne craignons pas les mots, et une'ti écoute où il se fait un travail très spécifique qu'il a appelé co-pensée au service de l'émergence du sens est cette chose si simple et claire que les psychanalystes qui l'ont rencontré et ceux qui le lirontderont.
دومینیک سوشه، رئیس انجمن روانکاوی فرانسه. 
 
 عکس: پاریس، 28 مارس 1994. ©Mélanie Gribinski

دسامبر 2021

ماریلیا آیزنشتاین   

دسامبر 2021