کارگاه بوستون، 2015

هدف کلی کارگاه پیش از کنگره فراهم کردن یک انجمن برای بحث در مورد فعالیت های علمی فعلی در جوامع IPA بود. این کارگاه تبادل نظر در مورد حیات علمی معاصر جوامع جزء را تسهیل کرد. به طور خاص، آن:

• با تهیه و بحث خلاصه‌ای از این فعالیت‌ها در همه جوامع، تصویری از زندگی علمی جوامع در سال 2015 ارائه کرد.
• دیدگاه های بیان شده در مورد ساختار و محتوای جلسات علمی انجمن های جزء. و
• یک تعریف موقت گسترده و غیر الزام آور از معنای اصطلاح "حیات علمی" بدست آورد که می تواند به عنوان یک نقطه مرجع در بحث های آینده مورد استفاده قرار گیرد.

اهمیت این کارگاه با این واقعیت مرتبط است که نه تنها حیات علمی IPA نبض آن است، بلکه داشتن یک انجمن برای بحث در مورد موضوعات مرتبط با حیات علمی در نهایت می تواند منجر به اشتراک جهانی منابع شود. علاوه بر این، استفاده از فناوری‌های در حال توسعه برای به اشتراک گذاشتن فعالیت‌های «در دسترس» و «دسترسی» می‌تواند به ترویج تصویری معاصر از روانکاوی کمک کند: تصویری که از یافته‌های بین رشته‌ای، مطالب موردی، تحقیقات مفهومی و اثربخشی آگاه می‌شود. می‌توان گفت که می‌تواند تصویر مهمی از انجمن بین‌المللی ما ایجاد کند که می‌توان آن‌چه را که دویدج به عنوان «مقدس با امر علمی» یاد می‌کند ترکیب کرد. 

گزارش‌های موجود در خلاصه، که همه انجمن‌ها قبل از کارگاه در آن مشارکت داشتند، جزئیات فعالیت‌های علمی فعلی جوامع جزء را ارائه می‌کرد. این موارد در کارگاه به اشتراک گذاشته شد و بحث شد. 

این جلسه سه ساعته با مقدمه ای از سوی رئیس IPA، دکتر استفانو بولونینی آغاز شد که دیدگاه اجرایی IPA را در این نشست بیان کرد. او خاطرنشان کرد که حیات علمی انجمن‌های جزء، و علاوه بر آن IPA، موتورخانه آن بود و جلسه‌ای که انجمن‌های زیادی را گرد هم آورد تا درباره چیستی و چگونگی تصور آن بحث و تبادل نظر کنند. اهمیت برای سازمان  

پس از ارائه‌های دکتر تیموتی کیوگ و پروفسور ماریان لوزینگر-بوهلبر، سه گروه کوچک (بر اساس زبان) تشکیل شد. از آنها خواسته شد که به مدت 45 دقیقه روی یک تمرین گروهی کوچک کار کنند. از هر گروه خواسته شد تا یک رئیس و یک گزارشگر را انتخاب کند که متعاقباً بتواند به گروه بزرگ گزارش دهد.  
به عنوان بخشی از تمرین، هر گروه به تعدادی سؤال پرداخت. این ها بودند:

• از خلاصه گزارش‌های جامعه، آیا این گروه می‌تواند بگوید که آیا احساس می‌کند که نمایه‌ای از زندگی علمی وجود دارد و آیا در مورد مؤلفه‌های کلیدی آن توافق وجود دارد؟
• نظر گروه در مورد نقشی که ممکن است پژوهشگران IPA ایفا کنند چه بود؟
• این گروه چه احساسی داشتند که پیشرفت‌های تئوری و تحقیق می‌تواند بر آموزش تأثیر بگذارد؟  
• زندگی علمی در کنفرانس های جامعه آنها چگونه منعکس می شود؟
• آیا می‌توان یک تعریف اجماع موقت غیرالزام‌آور و گسترده از «حیات علمی» به دست آورد که بتواند به عنوان نقطه مرجع در بحث‌های آینده مورد استفاده قرار گیرد؟

بدون مخالفت، توافق شد که حیات علمی جوامع جزء را می‌توان به صورت موقت تعریف کرد:

«آن دسته از فعالیت‌های فرادستی و فرادستی که امکان گنجاندن رویکردهای ایدیوگرافیک، هرمنوتیکی و نوموتتیک را در نسبت‌های مختلف، که از نظر فرهنگی تعیین می‌شوند و هدفشان ترویج تصویری معاصر از روانکاوی است و به نوبه خود امکان توسعه یک چارچوب IPA که در آن همه جوامع جزء می توانند هم مشارکت داشته باشند و هم فعالیت کنند. 

پس از توافق بر سر تعریف موقت، گروه بزرگ همچنین خواستار ارائه تعدادی توصیه به مدیر اجرایی IPA بود. این ها بودند: 

• اینکه مجری IPA به ارائه فضا و منابع مداوم برای کمک به توسعه یک چارچوب گسترده ادامه دهد که می تواند حیات علمی جوامع جزء و علاوه بر آن IPA به عنوان یک سازمان را تسهیل کند.
• اینکه یک انجمن صفحه وب IPA ایجاد شود و یک مدیر انجمن برای کمک به این فرآیند شناسایی شود. 
• اینکه در کنگره بعدی کارگاه آموزشی دیگری برای تدوین توصیه هایی با هدف نهایی کردن چارچوب برگزار شود. و
• این که ویرایش سوم مرور درهای باز در وب سایت IPA قرار گیرد تا مروری بر اشکال مختلف تحقیقات روانکاوی در IPA و همچنین برخی ملاحظات معرفت شناختی و روش شناختی ارائه دهد. همچنین به عنوان یک چارچوب، برای حوزه های خاص تحقیق مورد استفاده قرار گیرد.